Lodowiec Perito Moreno

O 8 byliśmy na dworcu, 8:15 start do Perito Moreno. Wsiadając trzeba niby powiedzieć kierowcy , że chce się popłynąć łódką pod lodowiec, ale przed odjazdem i tak się wszystkich pytał czy ktoś chce płynąć. Do miejsca docelowego jedzie się prawie 1,5 godz. Przy wjeździe do parku autobus zatrzymuje się i chodzi do niego ranger i kasuje za bilety 210 peso za osobę. Potem jest przystanek w porcie i wysiadają osoby, które chcą płynąć pod lodowiec a po skończonym rejsie osoby te są podwożone na parking gdzie są balkony z których lodowiec oglądać można. My oczywiście na łódkę poszliśmy. Czas rejsu ok. godziny, ponad 30 minut pod lodowcem. Nie było jeszcze tak wysokiego słońca i kilka chmurek więc był fajny niebieski kolor lodowca. Jak zajechaliśmy już na lodowiec była piękna słoneczna pogoda i widok był zajebisty. Kilka godzin obserwowaliśmy jak cieli się lodowiec, cały czas trzeszczał strzelał i co jakiś czas kawały ściany mniejsze lub większe się odłupywały. Jakiś zjeb na blogu, który zresztą miał pochmurną pogodę i się podniecał, że miał kurwa niesamowite szczęście a inni to nie mają i turyści tak czekają żeby zobaczyć te kawały spadające i on to widział a inni to nie mają takiego szczęścia. Ja tam nie wiem już po dwóch minutach jak schodziliśmy to jak pierdolnęło to tak pierdolnęło jakby z m60 napieprzał i rudym 102 mu pomagał. Tego dnia widzieliśmy jeszcze kilka mniejszych i większych cieleń, jedno nawet udało mi się nagrać więc „pewnie mieliśmy szczęście a tysiące turystów pewnie czeka cały dzień i nic” (pewnie lodowiec ma humory i się nie chce cielić tego dnia, a może tak jak krowa się cieli co jakiś czas? Kurde jak czytam takie pierdzielenie to mi ziemniaki w piwnicy gniją. Generalnie myślałem że pojadę zrobię kilka zdjęć i wracam bo co tam taki lodowiec ale faktycznie można przestać cały dzień i patrzeć na Perito i wcale się to nie nudzi a cała masa ludzi ma niesamowitą radochę jak akurat lecą kawały lodu i słychać ten niesamowity dźwięk. Aż szkoda mi było już iść jak przyszła 16 i trzeba było wracać do autobusu. Szkoda, że nie wzięliśmy samochodu bo można by dłużej zostać no ale trudno. Nie wiem jak w mieście ale na lotnisku Hertz wołają za najtańszy samochód 940 peso czyli cholernie drogo. Jak wracaliśmy do El Calafate to w jeziorze zobaczyliśmy pełno ptactwa w tym różowych flamingów więc poszliśmy nad jezioro żeby pooglądać te piękne ptaki. Wieczorem poszliśmy do naszej knajpy na choripan i wino.

Zdjęcia (127)

Komentarze (1)